Truus van Keulen – De Schrijfkring

Schrijven: een reis naar binnen

Nu de vakanties zo langzamerhand ten einde lopen, is het misschien tijd om de pen op te pakken en je creativiteit de vrije loop te laten.

Want schrijven is reizen zonder te vertrekken. Terwijl de wereld om je heen doordraait, biedt schrijven een plek om even stil te staan. Het is een intieme vorm van denken, waarbij gedachten langzaam vorm krijgen, twijfels tastbaar worden en dromen een stem krijgen. Een reflectie op wat je werkelijk bezighoudt.

Soms begin je zonder te weten waar je naartoe gaat. Een zin leidt naar een herinnering, een herinnering naar een gevoel, en voor je het weet ben je verdwaald op papier — op de best mogelijke manier. Schrijven is zoeken, maar ook vinden: van jezelf, van verbanden die je eerder niet zag, van taal die precies uitdrukt wat je nog niet durfde te voelen.

In een wereld vol haast en afleiding is schrijven een daad van aandacht. Een manier om even echt te zijn. Niet voor likes of applaus, maar gewoon omdat er iets in je leeft dat eruit wil. Schrijven is luisteren. Naar jezelf. Naar het onzegbare.

Waar ben jij trots op?

Onlangs bezocht ik een filosofisch café, waar de sprankelende filosoof Martha Claeys sprak over trots. Trots roept verschillende emoties op. Soms lijkt het iets voor mensen met grote ego’s, voor opscheppers die teveel ruimte innemen in het sociale verkeer. Maar Martha hield ons voor dat trots een emotie is die in onze turbulente tijd veel goeds kan doen.

Wat is trots eigenlijk? Waar ben je eigenlijk trots op?

Je kunt trots zijn op een prestatie, bijvoorbeeld als je een mooi verhaal hebt geschreven. Je kunt ook trots zijn op je gezin, op je land, op jezelf.

Trots kan zorgen voor gelijkheid, bijvoorbeeld als de trotse leden van de Black live matters groep iets bereiken en er dan minder gediscrimineerd wordt. Maar het zorgt juist voor ongelijkheid als we bijvoorbeeld zo trots zijn op onszelf dat we ons meer voelen dan een ander. Stof tot nadenken en een mooi onderwerp om over te schrijven.

Oefening Waar ben jij trots op?

Maak een lijstje van dingen waar je trots op bent.
Denk niet te lang na, schrijf gewoon een paar trefwoorden op

Kies een trefwoord, zet de wekker op 10 minuten, zet de pen op papier en begin te schrijven met het eerste dat bij je opkomt. Stop pas met schrijven als de wekker gaat.
Sluit je tekst af met vijf regels in antwoord op de vraag: Wat ik hiermee wil zeggen ….

Foto Pixabay

Vriendschap

Vriendschap is een soms onderbelichte noodzakelijkheid in een mensenleven. Want wat zouden we zijn zonder vriendschap? Is een band tussen vrienden niet net zo belangrijk als een partnerrelatie?
Vriendschap is een soort van liefde die misschien wel diepgaander is dan die tussen man en vrouw. Vrienden zijn niet gebonden door een huis, een hypotheek, kinderen of seks, maar vrienden blijven gewoon omdat je elkaar graag ziet.
Iemand zei eens: het gevoel van eenzaamheid is vele malen ongezonder dan bijvoorbeeld obesitas. Ik geloof dat. Kijk maar eens wat de corona deed met jongeren die elkaar niet konden opzoeken. Jongeren hebben elkaar nodig om hun zelfbeeld op te bouwen en de onzekerheid van de puberteit te overwinnen.
Voor ons als volwassenen is dat niet veel anders. Vrienden zijn ook voor ons broodnodig, om ons te vertellen hoe goed we zijn, om complimenten te krijgen en ook om af en toe rechtgezet te worden. Vrienden durven aan elkaar te vragen en helpen elkaar met liefde. Door vrienden groeien we.

Schrijfoefening:

Maak een lijstje van vrienden gedurende je hele leven. Begin bij de basisschool en ga zo verder naar nu. Neem er even de tijd voor.
Kies er één uit, zet de wekker en schrijf tien minuten, te beginnen met: ‘Naam’ betekent voor mij (nog altijd) ……

Natuurlijk kun je op deze manier over alle mensen op je lijstje schrijven. Wie weet inspireert het je om nog weer eens contact te leggen.

Ik wens je veel schrijfplezier en vriendschap toe.

Truus

Wellevendheid

Wellevendheid: wat een prachtig woord. Wat een prachtige klank.
Het heeft te maken met beleefdheid, respect, empathie en goede manieren. Het gaat erom anderen vriendelijk te behandelen, ongeacht wie of wat ze zijn. Het is een fundamentele pijler onder onze welvarende samenleving, een soort kompas dat ons de weg kan wijzen.

De filosoof Erasmus schreef er in 1530 al een boek over. Hij spiegelde ons voor hoe we onze kinderen zo jong mogelijk beleefdheidsvormen kunnen bijbrengen, zodat de uiteindelijke volwassene zich weet te gedragen.
Het boek werd een groot succes en is in vele talen vertaald. Mogelijk kwam dit doordat er behoefte bestond aan zekerheden in de onzekere tijd van toen.
Hoewel wellevendheid natuurlijk niet in steen is gehouwen en de regels uit de eeuw van Erasmus niet allemaal passen in deze tijd, vind ik toch een parallel met deze tijd.
Ook wij leven in een onzekere periode en dat lijkt een slechte invloed te hebben op onze wellevendheid.
In Wikipedia lees ik: ‘Wellevendheid is een stelsel van manieren en gedragingen die waarborgen dat mensen met elkaar omgaan op een manier die maatschappelijk aanvaard is en die positief wordt gewaardeerd. Een vergrijp tegen de wellevendheid is niet strafbaar.’

Soms lijkt het alsof we de betekenis van het woord zijn vergeten en het hebben begraven onder golven van onverschilligheid en protesten. Veel lijkt te mogen onder het mom van vrijheid van meningsuiting. Een groot goed natuurlijk, maar mijn inziens hebben we juist de laatste zin van Wikipedia te stevig opgeslagen. Kijkend naar de manier van protesteren, naar de beledigingen die worden geroepen om zaken duidelijk te maken, naar de manier waarop politie en andere handhavers een ijzeren discipline moeten hebben om gewelddadig gedrag niet met gelijke munt te betalen, kun je je afvragen of het nog past bij een beschaafde samenleving die we immers willen zijn. Iets dat juridisch niet strafbaar is, maar mensen wel willens en wetens kwetst, is naar mijn mening moreel toch verwerpelijk.

Ik zou – in navolging van Erasmus – wellevendheid een belangrijker plek willen geven om het vervolgens als een juweel door te kunnen geven aan volgende generaties.

Maar wat verstaan we onder wellevendheid?
Wat versta jij eronder? Hoe zou jij wellevendheid willen invullen in jouw omgeving?
Een mooi onderwerp om per pen te verkennen.

Schrijfoefening:
Zet de letters WELLEVENDHEID verticaal onder elkaar op papier en vul elke letter aan met een regel tekst of een woord.
Kies er vervolgens één uit, zet een wekker op 15 minuten en schrijf.

Kiemkracht

De lente is het seizoen van een nieuw begin. Tenminste dat lijkt zo. Want alles wat op dat moment boven de grond komt, is allang in stilte voorbereid. Hoewel het in de winter ogenschijnlijk kaal is, gebeurt er van alles in de koude grond. Zaadjes met een enorme kiemkracht bereiden zich voor om hun kopjes te laten zien.

Ook wij mensen hebben kiemkracht, meestal meer dan we ons bewust zijn. Ook bij ons gebeurt er van alles dat onzichtbaar is voor het blote oog, waarvan we alleen de uiterlijke verschijning zien en niet wat ervoor nodig is geweest om tot uiting te komen.

Een mooi woord: kiemkracht. Het heeft de klank van iets kleins dat toch heel sterk is en bovendien al alles in zich heeft van wat het later gaat worden.

Onze talenten beginnen veelal vrijwel onzichtbaar en helaas blijven sommige voor altijd verborgen doordat iemand zich niet kan ontwikkelen of zich niet bewust is van een gave. Het begint ermee dat we onszelf moeten leren kennen, bewust worden van waar ons talenten liggen. Maar dat is niet genoeg. Elk talent heeft oefening en onderhoud nodig.

In het prille voorjaar doen de sneeuwklokjes en de krokusjes alweer hun best om ons het goeie voorbeeld te geven. Aan alles lijkt ooit een einde te zijn gekomen, maar aan alles kleeft een nieuw begin.

Wij wensen je een prachtig voorjaar en een mooi nieuw begin, waarin je opengaat met wat er ergens binnenin je al is voorbereid. Op je kiemkracht kun je vertrouwen.

Steeds
als de bloesems bloeien
en de zon naar me lacht
ben ik dankbaar
voor de lente
die licht en warmte bracht

Steeds
laten de bloesems weten
dat ik nooit moet opgeven
omdat zelfs
de donkerste tijd
uitmondt in nieuw leven

@irmamoekestorm

De therapeutische werking van schrijven

Als begeleider van schrijfsessies zie ik steeds weer de prachtige effecten van schrijven. In zo’n bijeenkomst schrijven deelnemers aan de hand van eenvoudige oefeningen. Ik gebruik meestal een thema om de pen in beweging te zetten, maar ik weet: mensen schrijven over datgene dat hen op dit moment bezighoudt of datgene dat hen in het verleden geraakt heeft, ongeacht het thema.

Het delen van de tekst (als je dat wilt) roept vaak emotie op. ‘Als je ergens mee zit, moet je het eerst vastpakken voordat je het los kunt laten. Het opschrijven is het vastpakken, met het delen laat je het letterlijk los’, zo leerde ik in een cursus bij Shodo in Alkmaar. En hoewel de schrijfcafés niet bedoeld zijn als therapie, gaat er toch een helende werking vanuit, zelfs als je denkt dat je niks te helen hebt.

Meerdere onderzoeken hebben deze genezende werking van schrijven aangetoond. Zo las ik in het tijdschrift Schrijven online over het onderzoek van James Pennebaker, professor aan de Universiteit van Texas in Austin. Hij ontdekte dat studenten die schreven over het ergste dat hen ooit was overkomen zich eerst droeviger voelden, maar zes maanden later minder vaak medische en psychologische hulp zochten. De controlegroep, die de opdracht kreeg te schrijven over neutrale dingen, genoot deze vooruitgang niet.

In vele vervolgonderzoeken vond hij dezelfde resultaten. Schrijven helpt je om, al dan niet bewust, zere plekken op je ziel bijna ongemerkt te ontsmetten, zodat ze minder pijn doen.

Hoopvol genoeg om het eens te proberen. In een schrijfcafé, in een cursus of gewoon aan je eigen bureau of keukentafel.

Kom gerust een keer oefenen in een van de schrijfcafés van de Schrijfkring. Wie weet heb je de smaak te pakken en schuilt er een echte schrijver in jou.

Schrijven opent luikjes

Met veel plezier sluit ik me aan bij De Schrijfkring. Samen hopen we met de uitbreiding een breed aanbod te creëren en elkaar waar nodig te versterken.

Schrijven is een geweldig middel voor veel dingen.

Grieken en Romeinen gebruikten het schrijven al om tot nieuwe inzichten te komen en een gezonder leven te leiden. Ook in deze tijd wordt schrijven als heilzaam gezien.

Schrijven is een soort middel om je even terug te trekken. Je komt tot rust en onbewust verwerk je van alles. Het werkt verhelderend en het schept orde, je doet het helemaal zelf zonder verstoring van buitenaf. Het helpt je om erachter te komen wat je wilt en wat je voelt. Herinneringen en gevoelens komen boven, het schrijven werkt als een soort luikje naar je innerlijk.

Soms sta je versteld waar de pen je brengt. Je krijgt ineens zicht op iets dat je je voordien niet bewust was. Je legt nieuwe verbanden of herinnert je dingen die je allang vergeten was. Voordat je het weet zit je op een nieuw spoor. En het fijne is dat je er helemaal geen schrijftalent voor hoeft te hebben.

Schrijven, het blijft een klein wonder.

Elke tweede maandag van de maand organiseer ik een schrijfcafé in Dronten en in Zeewolde. Mieke en Ank verzorgen maandelijks het Schrijfcafe in de bibliotheken van Ermelo en Putten.

Het thema voor deze schrijfsessies komt uit een boek, maar elke deelnemer schrijft een eigen verhaal.

Een deelnemer verwoordde eens over zijn deelname: ‘Wonderlijk wat het oplevert. Je kunt het moeilijk uitleggen, je moet het gewoon een keer ervaren. Daarna wil je steeds weer meedoen.’

Ook zin om je een keer twee uurtjes terug te trekken en je te laten verrassen door je pen?

Van harte uitgenodigd om een keer mee te schrijven op een van de genoemde locaties.